Czymże to wszystko

I płynę dalej Ojcze dla Ciebie a wiatry unoszą me
ciało burzliwie..

Po chwili znów jestem lekki a serce jakby czyste
onegdaj niegodziwe..

Wierzyłeś we mnie ja w Ciebie od Zawsze teraz pamiętam
jak w oczy
Twe Ojcze patrze..

Jak chcesz powiedzieć bym
stał się facetem..

I Tobie Hermesie dziękuję za wsparcie.

Piękny wiersz zatrzymujacy i zmuszajacy do refleksji
Jezus jest drogą prawdą życiem i miłością nadzieją i
wiarą od Boga Ojca do nas posłaną

Bardzo lubię wiersze poruszające tamat wiary i Boga
serdecznie pozdrawiam :)

Dziękuję Halinko za dobre słowo. Miło znaleźć bratnią
duszę.

Jak niosą kwiaty swą pieśnią w zapachu co róża
brzmienie radości nadaje
Tą która najwierniejsza
Dla Wszystkich..
Jamtaką prawdę Miłuje co blizny ma na sercu liczne a
sercem dalej czuje i z ciemnotą się rozstaje

Szacunek!

Cieszy mnie również Twój wiersz, bo widzę podobne do
mojego postrzeganie Boga. Wiersz ciekawie napisany, w
formie pytań. Zresztą ja nie mam wiedzy ani nie piszę
tak pięknie, aby oceniać warsztat, wyczuwam tylko
dobre pióro. A Twoje jest takie z całą pewnością:)
Dobranoc.

Nie w bieli szlachetnej ani nie w czerni zbluzganej
lecz w jednym i drugim razem kolory poukrywane

Jakim własnym?

Ten kto się poznał łzy nad nim leje!

Niczym jeśli nie przez Nas w jedności
Gdy sercem jednym indyjskie
wznosimy powietrza tulące Ziemię w czułości

Nic to gdy w pojedynkę..
Nic to gdy tonę w złości.

nie jestem mądrością
mądrzejszą od innych
lecz własnym rozumem w;):)