Droga zwana życiem
Podobno życie to wędrówka....
Zranione serce krwawi przez wieki,
Gdy człowiek nie umie odnaleźć siebie.
Miłość daje szczęście,
Lecz szczęście to nie miłość.
Więc kochać trzeba koniecznie?
Gdyż znaleźć kobietę ,która pokocha,
Takim jakim jesteś,
To jest trudne zadanie.
Ale czy jest ktoś kto podoła niemu?
Szukam już długo,
Miłości mego życia,
Wydawało się ,że znalazłem,
Lecz prawda była okrutna.
To były tylko igraszki,
Zranionego serca,
które zboczyło z prawidłowej drogi.
I pozostaje mi tylko Wierzyć,
Że na końcu tej ścieżki,
Będzie ta osóbka,
Którą szukam,
Całe Życie!!
...ale co jak nigdzie się nie wybieram?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.