Dylemat

Telefon siostry wyrwał z letargu -
aż krew zmroziła wizją zagłady.
Budowę schronu snułyśmy w planach
szukając miejsca na super azyl.

W spokojną przystań z pilotem w ręce
samolot wpadnie niczym rakieta -
pył w górę wzbije się oburzony -
a z nas zostaną puzzloszkielety.

Czasem samochód wypadnie trasy
i swym ładunkiem miażdżąc bezdusznie
zmiata z powierzchni - grobami domy -
a śmierć zaciera palce kostusze.

Antyreklamą zdrowy tryb życia,
wypad na basen albo na narty.
W wodzie topielec a w zwałach śniegu
życie wysysa nowy kataklizm.

Ręce opadły. Tyle tragedii,
a tydzień przecież ledwie w połowie.
Czy my zdążymy z naszą budowlą…
„brak wolnych środków”. Jutro zadzwonię.

autor

Celina Ślefarska

Napisany: 2017-01-19 Dodano: 2017-01-19 21:33:42

Ten wiersz przeczytano 1392 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Ironiczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie