Dziękuję...
za tych co spotkałam
w potrzebie
za to że podchodzili
patrząc z radością
na moje momenty życia
gdy pomimo doznań wszelkich
budowałam lepsze jutro
a wybrałam prostotę
uciekałam w samotność
kochając wszystko wokół
bo być wśród was
przeżywałam i wasze losy
nawet łzy
nie zamieniłabym w diamenty
ich smak całuję wzruszona
żyję...
dziękuję za piaszczystą ścieżkę
każdy kamyk i listek
kochać tak zwyczajnie
poruszenie wiatru
przemijanie pór roku
być człowiekiem
i dać życie
to największa miłość
kochać wszystko
co żyje
Komentarze (17)
To prawda:)
Takie to piękne i proste, kochać życie! Pozdrawiam!