Dziwny jest ten świat
Znałam Świebodzin,
bywałam tu przed laty,
dworzec, ulice i sklepy...
Teraz widzę inaczej.
Okiem poety spojrzałam
przed ważnym spotkaniem,
słowa na papier przelałam.
To było moim zadaniem.
Poznałam nowe miejsca,
ogromny Pomnik Chrystusa,
ten widok mój dech zapierał.
A na Rynku obok Ratusza,
usiadłam na ławeczce,
czekał na mnie Niemen,
czas jakby się zatrzymał.
Byłam pod wrażeniem.
Zachwycił mnie urok,
średniowiecznych kamienic,
z cokołu wśród kwiatów,
uśmiechał się Sukiennik.
Spotkałam znajomych,
nowych też poznałam,
razem z nimi w Bibliotece
swoje wiersze czytałam.
Uwierzyłam w siebie,
na chwilę się zadumałam,
jak kiedyś sławny artysta,
śpiewając piosenkę
- Dziwny jest ten swiat...
/EN/
Dziękuję grupie Bejowej za miłe chwile razem spędzone. Świebodzin 31 lipiec 2020 r.
Komentarze (49)
Dziękuję Ci Isano za ten wiersz piękne wspomnienie
naszego spotkania i wzruszenie jak nagłos czytałaś
swoje wiersze i choć ja na razie wycofałem się z beja
często w nocy wejdę i przeczytam sobie kilka bo bej to
klej a i moje zdjęcie na beju jest wspomnieniem
Świebodzina i zmienię je pewnie po następnym naszym
wspólnym spotkaniu pozdrawiam Robert
przepięknie napisany wiersz ...w życiu wszystko się
zmienia i my też pozdrawiam Ciebie serdecznie ...
Fajnie jest wrócić do miejsc z dzieciństwa. Wszystko
wygląda inaczej i ma inny wymiar. Pozdrawiam :)
I teraz rozumiem tytuł! Bej jest cudowny! Otwiera oczy
i duszę:)
Serdeczności zostawiam :)