Ech, życie
Srebrnym szelestem jesteś
motylich skrzydeł powiewem
kolorem tęczy
oczarowaniem
skowronka śpiewem
a kiedy dni się wypełnią
i świat zapomni, że byłam
wrócę na ziemię
deszczu kropelką
gwiezdnym pyłem
autor
ARABELLA
Dodano: 2017-03-18 06:41:05
Ten wiersz przeczytano 2236 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
W przyrodzie nic nie ginie.
Powrócimy pod inną postacią.
Urzekający wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękna refleksja. Pozdrawiam .
Czyli człowiek na zawsze jest związany z Ziemią :)
Pozdrawiam
Jesteśmy cząstką natury, kroplą,
pyłem - nicością całości...
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Dobrze poprowadzone najlepszy koniec
Lirycznie, pięknie :-)
"A kiedy dni się wypełnią
i świat zapomni, że byłam"- przejmujące!
ładnie
zakończenie ekstra
miłego dnia:)