Fatum stare jak świat
Rozsłuchała się w śpiewie,
który w niej narastał
aż krzykiem wybuchł w ciemność.
A kiedy północ dla świtu staruszką
bezładem słów potargała wiersz
poddając się białą flagą kartki.
Co stanie się potem,
gdy cisza tylko ciszą będzie,
płaczem rozklejonych słów?
On i ona przypadkowi wędrowcy
okazali się nieprzystawalni,
choć wciąż dla siebie olśnieniem.
Świat będzie uwodzić wiosną
patrząc w oczy pełne zielonego światła
jak we wnętrze akwarium.
W nim nie kochanka nie żona
tylko wierny nikt.
Na dalekim brzegu
miłość mocna jak śmierć
nie śpiesząc się
gotowa.
Komentarze (8)
"świat będzie uwodzić wiosną" Oby nami nie zakołowała
ta wiosenka
jak będzie to zobaczymy :)) ciepły, baśniowy klimat.
jak miłość gotowa to dobrze. Ważnie, żebyśmy my szli z
nią w parze. Pozdrawiam!:)
klimat przyciąga, metaforyka bardzo ciekawa
Wiersz z górnego poziomu.Te piękne porównania: "oczy
pełne zielonego swiatła jak w akwarium"...
Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.
miłosc w twoich wersach bardzo głębokie ma
korzenie....to mądrość przekazu.....w baśniowym
opisie...jeśli to możliwe proszę wskaz mi drogę...a
podaże do tej krainy...lekko rytmicznie można popłynąć
w twoich wersach do krainy spełnienia....pozdrawiam...
rozsłuchała się w tym śpiewie (albo nasłuchała się
tego śpiewu :)
piękny klimat, taki baśniowy jakiś, cudownie się
czyta...nie, nie czyta, raczej powoli, wielokrotnie
degustuje, rozsmakowuje w tych slowach, w tym
obrazie....