Garbata Kostucha

Garbata Kostucha
przyszła po mnie dziś
błagałam o litość,
ja bardzo chcę żyć!

Owiana czernią,
w ręce topór miała,
koścista była
i bezlitośnie się śmiała.

Dookoła zgasły światła,
zimna fala mnie omotała,
chciałam krzyknąć-nia mogłam
ze strachu zemdlałam...

Wtedy uniosła mnie,
jakbym była niczym,
bo właśnie nim się stałam
umarłam...
i jako nic
do przeznaczenia dotarłam...

autor

nastolatka

Napisany: 2005-01-06 Dodano: 2005-01-12 18:35:23

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie