Gyszychty nosze V
Szpury w śniygu, ziosna i żniwowanie w
lato,
bo jasiań łu noju zawdy przychodziuła
chibko.
Grózki, Siostra i Matulka śwanto,
to jek lelijo, nelki i zonenblumy z
łogródka.
Warnijoki mojó -spsik nie łoddoło.
"Do jeleni strzelać nie będę" oznajmia
Steinbeck na polowaniu.
A potem nad Jeziorem Mokrym spotka się z
Małłkiem, porozmawia z Newerlym.
Może zajrzał do Kurhausu, piramidę w Rapie
widział, o geniuszu z Ławic słyszał.
Konferencja teherańska a potem Jałta
ustanowiła nowy podział Prus Wschodnich.
Część południową otrzymała Polska,
północna wraz z Królewcem przypadła
ZSRR.
Stawka większa niż życie" i wieczory w
Siedlisku".
Trudne powojenne życie warmińskich
autochtonów, rugowania i bilety bez
powrotów.
Używanie mowy nie było mile widziane,
więc powolne jej umieranie.
Każda droga ma znak zapytania.
Sońce jeszcze zakwitnie jak wielki
słonecznik.
Nią biegnę, kocham, Warmia mną
pochłania.
Zniknę deszczem wraz z melodią
świerszczy.
szpury- tropy
chibko- szybko
Grózki- Dziadkowie
lelijo- lilia
nelki- goździki
zonenblumy- słoneczniki
spsik nie łoddoło- sen niemożliwy
Gwara warmińska.
Komentarze (24)
Cudnie piszesz o swoim miejscu na ziemi. ❤ Spokojnej
nocy Aniutku ❤
Tak jak poprzednie przeczytałam z wielkim podobaniem.
Dzisiaj w zadumie.
Pozdrawiam serdecznie Anno.
Ciekawa bardzo historia, sercem pisane ukochanie
Warmii, pozdrawiam ciepło Aniu.
czytam z zainteresowaniem - to prawdziwy poetycki
pentaptyk w dodatku o historii twojej Aniu Warmii -
naprawdę zauroczyłaś mnie tymi strofami
z miłością piszesz o historii swojej małej Ojczyzny.
Konsekwetnie, ciekawie, wartość sama w sobie.
Z ogromną przyjemnością zapoznaję się z historią i
pięknem Warmii,
pozdrawiam serdecznie:)
tak pisać o Ojczyźnie... pięknie prawdziwie swobodnie
leci ptak myśli tutaj...
Kochasz i dobrze znasz dzieje Warmii - czytam z
podziwem. Pozdrawiam cieplutko, ślę moc serdeczności:)