Huśtawka
Życie tak szybko i bujnie się toczy
Że właściwie mówić nie ma o czym
Parę miłych chwil można wspomnieć
O reszcie chciałoby się zapomnieć...
Tych dobrych jest stanowczo za mało
A właśnie takich ciągle by się chciało
W zamian życie przynosi dużo cierpienia
I taki stan od dawna się nie zmienia
Wszędzie zawiść i zazdrość panuje
Piękny nasz świat bezwzględnie rujnuje
U władzy wilków i hien całe stado
Co dalej będzie, patrzę z obawą
A gdzie to szczęście obiecane
Co na kartach wielu było zapisane?
Czemu wymarzona pokoju ławka
To wiecznie rozbujana niezgody huśtawka?
autor
JoViSkA
Dodano: 2020-11-13 10:06:14
Ten wiersz przeczytano 1556 razy
Oddanych głosów: 89
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
anna jak Ty to mądrze ujęłaś...:)
najważniejszy jest optymizm, wtedy nawet bujanie ma
pozytywne strony.
Dobrze oddana rzeczywistość życia i samopoczucia,które
czasami bywa jak na opisywanej huśtawce.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
a wystarczyłoby tylko zacząć od siebie ...i nie
zwracając uwagi na to co robią lub mówią inni ...
świetny wiersz,
myślę, że to co się zepsuło nie da się
tak łatwo naprawić, zwłaszcza gdy chętnych jest coraz
mniej,
miłego dnia:)
Niestety, tak jest, życie to huśtawka ale dzięki niej
bardziej doceniamy piękne chwile.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Zgadzam się z Tobą Krystek w 100%
Pozdrawiam również serdecznie i życzę miłego dnia :)))
Myślę, że trzeba zacząć od swojego najbliższego
otoczenia. Niech szacunek
i życzliwość stanie się zaraźliwa. Pozdrawiam
serdecznie:)