interpunkcja
jesteś zdaniem
wielokrotnie złożonym
z tysięcy małych liter
a jednak
nie mniej ważnych
od tej jedynej wielkiej
która
wypowiedzenie rozpoczyna
z liter układasz słowa
przestawiasz
oddzielasz przecinkiem
łączysz spójnikami
i wciąż dodajesz nowe
by zdanie doskonalić
rozwijasz myśl nadrzędną
(wplatasz coś w nawiasach) wyjeżdżasz za
margines
w podrzędnych szukasz wsparcia
mógłbyś tak w nieskończoność
pielgrzymować za słowami
wspaniałą rzecz budujesz
lecz wzdrygasz się przed kropką
świadomy
że stanie gdzieś na końcu
a przecież bez niej
nie ma zdania
autor
amnezja
Dodano: 2014-01-13 14:53:48
Ten wiersz przeczytano 2088 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Stokrotko, nikt z nas nie chce...
Grzona - oryginalny wpis :)
Vila, Dzagoda, Zefir miło, że jesteście.
Pozdrawiam Was.
Lukra
Grażyna-Elżbieta
Adasko
Dziękuję za wizytę.
Dobrej nocy.
Ciekawie wyrażona refleksja o życiu.
Bez kropki kończącej jedno zdanie nie można rozpocząć
drugiego - taka myśl też przychodzi po przeczytaniu
wiersza :)
"zdania" - znaczy się:)
Oj, ja często wyjeżdżam na margines. Zadania to żywot,
a kropka to śmierć. Bez śmierci nie ma życia..
To je dobre!
Pozdrawiam.
Podpisuję się pod komentarzem Jlewana - doskonała
lekcja językowa. Pozdrawiam serdecznie:-)
Świetnie o interpunkcji.
Warto polecić moim uczniom, jako doskonałą lekcję
językową.
Pozdrawiam.
postawiłaś kropkę nad i
pozdrawiam :)
bez dwóch zdań - świetny wiersz, z pomysłem, z
mnogością interpretacji; życie jest skomplikowane jak
te puzzle z alfabetu, a kropka najmocniejsza w tej
grze... formą graficzną przypomina i z kropką, tylko
dlaczego wyjeżdżasz za margines, amnezjo?:)
pozdrawiam:)
To może brak zdecydowania,
jeśli się kropką nie kończy zdania!
Pozdrawiam!
a niby zwyczajna interpunkcja
a jak można o niej pisac
pozdrawiam
Ciekawie o interpunkcji bez zastosowania jej w
wierszu.
mi się podoba.
Bardzo ciekawy wiersz, Pozdrawiam cieplutko.
Życie jak zdanie. Interpunkcja potrzebna, żeby sobie
w głowie poukładać różne fragmenty, a kropka niech
jeszcze poczeka... Bardzo ciekawy wiersz
metaforycznie. Pozdrawiam serdecznie :))