JESIENNE ROZMYŚLANIA

Wiatr tumany liści w parku goni
jak nie kochać jesieni jej barw
ptaki odleciały dzień jest krótki
przy kominku drzewa brak.

O szyby deszcz wolno dzwoni
marzenia w kroplach rosy zaklęte
w głowie nagła myśl to już październik
drzewa zrzucają kolorowe liście.

W parku tyle kasztanów spadają powoli
jesień bywa źródłem doznań melancholii
opieram się przeczuciom cisza krzyczy
chciałabym jak niedźwiedź zasnąć .

Zachować w pamięci postać twą
idę przez sen ku tobie w ciszy
cicho tajemniczo uśmiecham się
lubię z tobą marzyć w jesienne wieczory……

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2008-10-18 Dodano: 2008-10-18 00:17:14

Ten wiersz przeczytano 1258 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie