Jesienni
nad pustym gniazdem
krążą wspomnienia
już babie lato
siadło na skroniach
na naszej drodze
stąd ku niebiosom
gotyk topoli
ramiona wznosi
tacy jesienni
uśmiech na twarzach
bo cóż lepszego
mogło się zdarzyć
nie ma już cienia
ni wątpliwości
dokąd zmierzamy
pełni miłości
sercu zaufać
dać dłoniom wiarę
dusze rozświetla
nadziei promień
silni przeszłością
razem idziemy
choć przemijając
w przyszłość wpatrzeni
autor
TeniaBrass
Dodano: 2010-09-23 16:20:08
Ten wiersz przeczytano 837 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
"sercu zaufać
dać dłoniom wiarę
dusze rozświetla
nadziei promień" każda zwrotka tego wiersza mieni się
barwami jesieni :-) Pięknie Teniu :-)
ładnie, jest wszystko-przemijanie i nadzieja
W miłości zaufanie to mocny filar.
ładny wiersz...
Naprawdę miło było przeczytać. Rozwijasz się, to
widać.
witaj, bardzo ładny, ciepły, mimo przemijania, wiersz.
"choć przemijamy patrzymy w przyszłość. pozdrawiam.
Ładny rozświetlony uśmiechem przyszłości wiersz mimo
upływu lat Jesienni:) Pięknie