Jest we mnie /vilanella/

Czemu czekam wciąż na wiosnę,
na konwalie, zieleń trawy,
przecież już nie jestem chłopcem,

i w kolejnej, nie urosnę
(mogę tylko sobie marzyć).
Czemu czekam wciąż na wiosnę,

bicia serca ciągle mocne,
niepokojów nowe ślady.
Chociaż już nie jestem chłopcem,

pragnę ujrzeć różu odcień
i kwitnące w maju sady.
Czemu czekam wciąż na wiosnę,

na zapachy łąki psotne,
które budzą zmysłów żądze
(przecież już nie jestem chłopcem).

Myśli, proszę mi nie płoszcie,
ani tej, która już w drodze.
Czemu czekam wciąż na wiosnę?
Może jeszcze jestem chłopcem.

autor

MariuszG

Napisany: 2017-03-12 Dodano: 2017-03-12 10:39:47

Ten wiersz przeczytano 1533 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie