Jeszcze zatańczę

Tanecznym krokiem minac melancholie, dobry sposob i
optymistyczne spojrzenie:-) supre Aniu:-)

Bardzo ładny wiersz i dobra recepta na zły nastrój.
Muzyka może przegonić wszystkie smutki,to prawda i
taniec też:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Trochę mi to mżysto nie pasuje, raczej mokro. I "więc
szybko" w drugim wersie zmieniłabym na "szybko jej".
Ale to autora decyzja :). Podoba mi się optymizm
wiersza.

tańcz , tańcz...
odrzuć smutki - wskazany relax
fajny optymizm
pozdrawiam

I tak trzymaj, Aniu :)
Pozdrawiam serdecznie.

Turkusowa Aniu!
Piękny,romantyczny,pełen
nostalgii wiersz.Wracając do
limeryka"Dziewica," przyznaję
Ci rację.Wkrótce opublikuję
nowy./poprawny/

Roztańczyłaś swoje wspomnienia i marzenia, Anuś:))
pamiętam, że kiedyś zrobiłaś to też dla mnie, zresztą
nie raz:))

Przytulam mocno, buziaki:***

To tak przeważnie bywało, że Ty z głową w chmurach, a
ja patrzyłam pod nogi... teraz to się jakoś wszystko u
mnie pomieszało:))
mam sentyment do mieszania i plątania - góry z dołem:)
mam też do miski z żelkami, ptaka głuptaka i żółtych
stokrotek... i do pewnego pytania, które kiedyś
wywołało taką burzę, że hej! ...:)))

Pozdrawiam ciepło, Ania:***

Dobre są też rytmiczne spacery, a w domu truchcik.

Odświeżyć miłe wspomnienia, to dobra terapia. Wiersz
też fajny. Miło się czytało. Ja też mam terapię.
Jeśli chcesz to skorzystaj.
Pozdrawiam serdecznie.

Tak trzymać krok, nawet jak mgła i smog. Cieplutkości,
do taktu, hej!:))

To już jest coś. Widzę poprawę. Nastoju również. Tak
trzymać

Jurku, nie tańczę, bo fizycznie to niemożliwe...ale
muzyki słuchać mogę, mogę też przytupywać w
miejscu...i marzyć:)

Aniu. Gratulacje. Tak rozpaczliwie smutne były twoje
ostatnie wiersze. Dlaczego tak było - to rozumiem.
A teraz - tańczysz.
I tak trzymać. Wiesz?


Jurek

Ładnie optymistycznie, zatańczysz Aniu jeszcze nie
jeden raz i będziesz szczęśliwa:)) Pozdrawiam z
uśmiechem :)

Ja też uwielbiam tańczyć a jak mi smutno to puszczam
głośno ulubioną melodię
pozdrawiam