Kartka z pamiętnika
Strzępki dnia wydarł czas
z pamiętnika marzeń.
Wypaliła się tęsknota za
tym, co tak bliskie było,
prawie na wyciągnięcie dłoni.
W pobliżu domowego ogniska
słychać wycie kojota.
Nie ma rodziny i nie ma
dziecięcej naiwności.
Co na skinienie ręki
skłonna była
uwierzyć we wszystko.
Szarość dnia przybrała
brunatne barwy.
Smutek, rozstanie.
Tylko,
dlaczego rozczarowanie
szpeci najbardziej?
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2011-12-10 00:08:57
Ten wiersz przeczytano 1738 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Bardzo myślę osobisty przekaz i smuteczek
wielki.Rozczarowanie zawsze szpeci, nasze dusze
najbardziej.Ładnie Czatinko, pozdrawiam cichą nocą:)
"Tylko,
dlaczego rozczarowanie
szpeci najbardziej?"
Bo tylko człowiek zakochany jest szczęśliwy.
Pozdrawiam serdecznie
teraz jest ok . ;))
wers "co na skinienie skłonna była" powienien być
sformułowany gramatycznie,tak wydaje się
niedokończony, czytałem kilkukrotnie i za każdym razem
to samo odczucie .
pozdrawiam .