kiedy raptem brak nam słów

bogactwo przeżyć
jesiennym słońcem okraszone
kiedy obraz Twój
tylko cisza podmuchem unosi
otulona marzeniem
w powiewach wiatru nadziei
każdej nocy jestem
choć z dala od Ciebie
w niepokoju zasypiam

stopniowo umierają
resztki buntu
poprzestajemy
już tylko na złudzeniach
jak bolesnym
skurczem zaciska się krtań
gdy mimo wolni
ślepo kołujemy w marzeniach

_____________________________

inspiracją do napisania tych kilku smutnych słów były listy moich Rodziców, do których dotarłam po 60 latach, banalne, może dla niektórych banalne jest życie - nie wydaje mi się, by trzeba kunsztu aby postrzegać losy innych

autor

Femina (F.A.)

Napisany: 2010-09-17 Dodano: 2010-10-17 00:07:37

Ten wiersz przeczytano 825 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie