Koh-i-noor

< POETĄ BYĆ... >

Poeci to marnotrawcy czasu,
wierszami głowę nam zawracają,
zamiast dziś iść na spacer do lasu,
opiniować innych zamierzają...

Ja jednak na spacer się wybiorę,
wierszem nie będę zawracać głowy,
serce przed swoją żoną otworzę,
miłość niech rządzi jednymi słowy.

Fajnie siebie przedstawiłeś,
na pochwałę zasłużyłeś...
Pozdrawiam. Miłego weekendu :)

czasem pisanie wierszy jest dla kogoś całym światem

M.N

To piekne, pozdrawiam.

AgnieszkaB


Podoba mi sie Twoja interpretacja, pozdrawiam.

GabiC

Klaniam sie:)

fajne:)

Czas uwięziony w wersach? Intrygujący wiersz.
Pozdrawiam i dziękuję za komentarz:)

Podróż do istoty rzeczy to wyjątkowy klejnot —
wygląda mi to na wielką wędrówkę, podczas kiedy sny
jeszcze niewywietrzone. Tymczasem świat się starzeje,
porzeczki przyblakły, poszarzały śliskie kamienie i
krew na zardzewiałych klingach. Ktoś między kartkami
goni za sławą...

http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/klejnot-506006

ROXSANA

Twoj odbior jest bardzo bolesny, ale zgadzam sie z nim
w stu procentach:)

Janina Kraj Raczyńska


To prawda, ten wiersz ma kilka sciezek, pozdrawiam.

waldi1


Klaniam sie:)

Czasami gonimy za czymś, co jest obok nas tylko trzeba
otworzyć oczy, a może serce;)?

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Piękny wiersz, gdy ma się taki skarb...
pozdrawiam serdecznie

Moim skarbem jest moja żona Ela, bo to ona siedzi w
moich wierszach i od samego początku im kibicuje... :)