Kwiaty w butonierce
było tak pięknie
karoca
z zaprzęgiem
orkiestra marsza
grała
pani młoda
w wymarzonej sukni
z welonem
pan młody przystojny
garnitur czarny
w butonierce kwiaty
ręce stułą związane
przez kapłana
miłość na dobre i złe
sobie wyznają
przed wejściem do domu
weselnego
witani chlebem i solą
pierwszy taniec
do nich należy
sielanka szybko mija
brak zaufana
wkrada się wrogość
burza nie ustaje
i wszystko się rozpada
jak klocki Lego
te
chwile szczęścia
nie były nic warte
Autor Waldi1
autor
waldi1
Dodano: 2021-05-10 16:45:33
Ten wiersz przeczytano 1012 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Witam serdecznie już wróciłem z Mors owania byłem
dzień dłużej ...
Nie wszystko da radę ułożyć na nowo... Bywa i tak.
Pozdrawiam serdecznie :)
klocki można ułożyć od nowa lecz nie uda się sklecić
już tego małżeństwa niestety coś między nimi nie
zalśniło do końca
pozdrawiam Waldku :)
Klocki Lego można poskładać na nowo,
a nieudanego małżeństwa już nie bardzo. Nic nie jest
dane na zawsze, jeśli się tego czegoś nie
pielęgnuje... Pozdrawiam serdecznie :) B.G.
No, niestety... A takich historii wiele... :-(...
Pozdrawiam Was serdecznie :-)
PS W przedostatniej strofce "i" uciekło z "zaufania"
Piękne chwile zostały we wspomnieniach. Udanego dnia z
uśmiechem:)
Piękne chwile zostały we wspomnieniach. Udanego dnia z
uśmiechem:)
No to przykra historia miłosna ale przecież jest tak
wiele tych pięknych :). Pozdrawiam :)