Ludzkie serce - zaduma
Już dzień bliski zachodu
i słońce gaśnie spokojem nieba
błękitna cisza zapada
odetchnęły serca
Patrzę na horyzont
którym jutro podążać będę
Nie wierzę tylko w pioruny
grad i błyskawice
Wierzę w poezję miłość
nieśmiertelność
w uśmiech kwitnący
jak kwiaty
których każdego dnia jest więcej
i zrywać je naręczami
by obdarować nimi
ludzkie serce.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-06-28 06:59:51
Ten wiersz przeczytano 2450 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
odważna jesteś...pozdrawiam.
Dobranoc Grażynko.
Dziękuję Nowicjuszko za przybycie. Masz rację i taki
człowiek cieszy się jeszcze, że pozjadał wszystkie
rozumy. Pozdrawiam również serdecznie.
Dobrej nocy.
Przepiękny wiersz pełen wiary
w dobro człowieka i w jego serce.
Szkoda tylko, że niektórzy mają
głaz zamiast serca. Pozdrawiam serdecznie.
Grażynko
Dziękuje bardzo z wzajemnością :)
Dobranoc...
Dziękuję Elu, Karacie masz słuszną rację, Nieosiągalna
i WN. Gdybyśmy serce dopuścili do głosu, świat byłby
piękniejszy. Dobrej nocy Kochani.
... i moje serce się zadumało:)))
Grażynko
Bardzo ładnie o ludzkim sercu
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie :)
Życzę spokojnego wieczoru...
A optymizm, cuda czyni! Pozdrawiam!
ciekawa jest twoja zaduma ładny
wiersz Pozdrawiam
Karaszpieklo wszystkiego nie wyeliminujemy, ale jeśli
będziemy mieli pokój w sercu, damy sobie z tym radę.
Dziękuję za wizytę.
A ja jestem u Ciebie wczesnym niedzielnym popołudniem.
Twój wiersz jest jak balsam kojący, złość, zazdrość,
kłamstwo. Ciekawe czy da się to wszystko kiedyś
wyplenić?
Miło mi w niedzielny poranek podziękować Tobie
niezawodna Olu, a także Tobie Damiano i Isano.
Pogodnej niedzieli życzę.
Uśmiech jest mową duszy.
Pozdrawiam :)
/23:04/
zaraża optymizmem :)
- serdecznie Pozdrawiam