Majowo…

Spośród wielu miesięcy otrzymanych w darze,
maj największą radością rozpromienia twarze,
niosąc ludziom poczucie pełni szczęśliwości,
przez wiosenną przemianę gaszącą szarości.

Kiedy po dniach zimowych, słońca ciepłe tchnienie,
ziemię całą ogrzeje, a jasne promienie
uczynią ją kwiecistym, różnobarwnym gajem,
to ten świat dookoła wydaje się rajem.

Ziemią włada roślinność, a ptaki na niebie
jak skrzydlaci żeglarze mknąc w górę przed siebie,
w tych powietrznych regatach, słońca dotknąć skorzy,
w swoim lotnym pościgu za przebłyskiem zorzy.

Tylko w samo południe, gdy słońce żar leje,
wiatr nad strugą zasypia i nuda się sieje,
a w tej ciszy upalnej tuż za skrajem cienia,
dwa gołębie się tulą w letargu uśpienia.

Nagle ciszę południa dwa wróble przerwały,
bo o jakieś źdźbło trawy awanturę miały,
a gdy spokój powrócił jak balsam kojący,
jedynie go zakłócał świerszcz sennie grający…

autor

M.N.

Napisany: 2018-05-10 Dodano: 2018-05-14 08:02:38

Ten wiersz przeczytano 1437 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie