Modlitwy nie są chybione

[część 3; tym razem rymy parzyste]

- Lecz modlitwy, mój synku, nigdy nie są chybione!
Wierzę w to, że Bóg ulży twej duszy umęczonej
i ciało też uzdrowi, bo matka o to błaga
wśród wspólnej męki, płaczu, wśród ciągłych z losem zmagań.
Wiem, synku, moją winą jest twój ból i choroba,
którą współcierpię z tobą. Nie ujmę tego w słowach
lecz dopóki sił starcza, musimy być cierpliwi.
Bo Bóg jest dobrym ojcem i sędzią sprawiedliwym.

- Jestem ci wdzięczny, mamo, choć zrozumieć niełatwo,
że wciąż mówisz o Bogu, dobrym ojcu, wbrew faktom.
Gdzie jest ta sprawiedliwość? Szczerze mówiąc dosłownie
Bóg ukarał mnie za nic, za żaden grzech lub zbrodnię.
A mój prawdziwy ojciec zostawił nas oboje
dla jakiejś gdzieś kochanki. Czy nie ma winy twojej,
że nie umieliście żyć i być ze sobą w zgodzie?
Czy może jestem winien, że zostałaś na lodzie
bo on nie mógł wytrzymać swego syna widoku?

- Jest świadkiem udręczenia ten skromny, jasny pokój,
a ty znów jeszcze, synku, dokładasz mi rozpaczy.
Czy moja wierna miłość mało dla ciebie znaczy?

- Mamo zrozum mnie, proszę, moją miłość do ciebie,
lecz czy wciąż kochasz męża, który rzucił cię w biedzie?
Tego, który cię zdradził z tamtą, młodszą kobietą?
Poszedł za pierwszą lepszą, byle nową podnietą?
Tak łatwo go uwiodła, żyją w tym samym mieście,
ona normalne dzieci rodzi na swoje szczęście!

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2018-06-11 Dodano: 2018-06-11 15:54:25

Ten wiersz przeczytano 932 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie