Moi Przyjaciele!
Moi przyjaciele!
Zwracam się z pytaniami do Was,
O to, gdzie zgubiliśmy przyjaźń,
Która przez lata łączyła nas.
Czemu ten płomień tak nagle zgasł?
Gdzie zgubiliśmy nasze chwile,
Tę miłość braterską, kochani,
Która znaczyła dla nas tak wiele?
Teraz jesteście mi odebrani!
Moi przyjaciele!
Gdzie się podzialiście w te chwile,
Smutku, strachu i samotności?
Los będę błagać tylko tyle, by
Okazał nam nieco litości
Quidquid agis, prudenter agas et rescipe finem.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.