Mój refren
Cicho Parki nicie przędą,
Czasem tylko szczękną nożyczki,
Życie moje - niedoszła legendo -
Bez długu i bez pożyczki.
Cicho przeszłość przeszła w ciemność,
Czasem błyśnie żar pogorzelisk,
Życie moje - czcza nadaremność,
Bez wiary i bez nadziei.
Cicho szepcą usta skargi,
Czasem serce mocniej uderzy,
Życie moje - śnionym letargiem,
Bezmiarem smutnych przeżyć.
Cicho śmierci skrzydło muśnie,
Czasem błyśnie buntu pazur,
Życie moje - jak półuśmiech
Bez barwy i bez wyrazu.
Cicho Parki nić uprzędły,
Czas na nożyce - niech szczękną!
Życie moje - pąk róży zwiędły,
Bezowocne martwe piękno.
Cicho szepcę; Mój Jezu, ach!
Czasem tylko mocniej westchnę,
Życie moje - skąpana we łzach,
Bezkresna pusta przestrzeń.
Komentarze (22)
W życiu, jak w lotku wszystko się zmienia. Ładny
tekst. Pozdrawiam serdecznie
Ale smutny:)pozdrawiam cieplutko
życie jak ziemia, górki i doliny.
Pozdrawiam serdecznie
Wiersz piękny poprzez
szczery obraz życia,
które często nas dotyka.
Serdecznie pozdrawiam:)
smutne prawdy, ale są też radości, czyż nie?
Weno uśmiechnij się życie ma wiele barw i smaków
Czasem jest szare i gorzkie by znowu za chwilę
rozbłysnąć promieniem słonecznym i paletą jasnych barw
Pozdrawiam serdecznie :)
uśmiechnij się mimo tyle smutku życie tak bywa
pieknem:)