moja mała dziewczynka

moja mała dziewczynka czasem przy mnie siada
powspominać beztroskę chwil w podkolanówkach
zdobywania drzew czasy, gdy ran na kolanach
nie ukryła przed światem spódniczka przykrótka

moja mała dziewczynka wyjmuje obrazki
zza pazuchy – pogięte, nieco rozmazane
i na szybie rozciąga, by słońcem rozjaśnić
zakamarki i ścieżki pełne niespodzianek

moja mała dziewczynka dotyka klawiszy
szuka wzrokiem postaci pani genowefy
która wprawki kazała do znudzenia ćwiczyć -
nie zbudziła w niej wielkiej pianistki, niestety

z moją małą dziewczynką pijemy sok z malin
(tych z ogródka) z zapasów na zimowe chłody
i śpiewamy, a ściany na pamięć już znają
stare hity i magię słów z płyt winylowych

mojej małej dziewczynce obcięto warkocze
wykradziono z kieszeni kamyki i szkiełka
kolorowe, barwiące świat cały uroczo -
niebo było zielone, a trawa niebieska

ale uśmiech pozostał, na nogach blizn parę
nawet dołki w policzkach - choć dzisiaj smutniejsze
zawsze wbiega w za dużych, czarnych szpilkach mamy
moja mała dziewczynka, a z nią zapach szczęścia

autor

zorianna

Napisany: 2008-10-18 Dodano: 2008-10-20 00:34:50

Ten wiersz przeczytano 1284 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie