Moje początki (akrostych)

przywracam pamięci ten akrostych

N icią pajęczą w sieci przebywam
I ntryguje mnie ten portal swobodą
E mpatię moje czyny wam dowiodą

T ak sobie wersy po swojemu wzywam
A ch trudna to sztuka do wykonania
K omu będę mogła oczy odsłaniać
I prosty sposób taki mój odnajduję

B ezpiecznie tutaj czasem smutno bywa
E ch życie z pustą kartą zacznij nagrywać
J uż wiem czego chcę i co zaraz wyczujesz

S ens zapisany w zakamarkach duszy
T ok pisania nasuwa obecna moja wena
R ozsądnie podsuwa każdy dobry temat
A ż chce się na wędrówkę ciekawą ruszyć
S zukamy się wychodzimy naprzód wierszem
Z apada zmrok otula moją skroń laurem liści
N ie wiem co może z marzeń tych się ziścić
Y erbamate natchnienie daje nam najszczersze

J estem pełna wiary miłości do spotkanych ludzi
A pierwsza róż bukiet trzymam delikatnie dłonią
K omu potrzeba nieść natychmiastową pomoc

G arnę do sztuki tych co chcą żar w sercach zbudzić
O dważnie pędzą myśli nasuwają mocne wrażenia

M ocą zbuduję pałac ogromem zachwycający
A rtystyczna scena wzywa do walki konającym
L udzie są różni i wiem jak mogę ich doceniać
U ważam na wszelkie dobre korzystne wskazówki
J ak nie utonąć w gąszczu zawirowań życia
Ą wyrwało westchnienie by kogoś zapytać

autor

BaMal

Napisany: 2019-04-12 Dodano: 2019-04-12 10:50:35

Ten wiersz przeczytano 1598 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie