Moje pragnienie
Dwie dusze spragnione, splecione ręce,
dotykiem złączone.
Czuje Twe drżenie, gdy całujesz me
dłonie
Kochaj mnie namiętnie rozpalaj zmysły
moje
Niech poczuje, ze jesteś i miłość w nas
płonie
Jesteś tak blisko, a jednak daleko
Szeptem mówisz do mnie, kochasz
nieprzytomne
Twe serce wciąż tęskni, jak tęskni moje
Widzę w Twych oczach pragnienie Twoje
Wiem,że słuchasz szeptu,mego słowa
Choć jesteś daleko i miłość swą
chowasz
Dajesz mi ciepło, choć nie ma obok
Tak bardzo dziś tęsknię, chce żyć na nowo
Jak mocne wino uderzasz mi do głowy
Ciałem słucham pieszczot Twojej słodkiej
mowy
Tak pragnę byś przytulił mnie mocno
do siebie
i cichutko szepnął, że należę już do
Ciebie,
Nie oddasz mnie nikomu,
jak ja, nie oddam Ciebie.
Komentarze (31)
Twe serce wciąż tęskni, jak tęskni moje.
Tego nie da się inaczej napisać. Jak by było bez Twe i
moje. Do kogoś te serca należą, prawda, Sławomir?
Moze z czasem nauczę się pisać inaczej :)
_wena_Oczywiscie, że nie obraziłas. Czasem mała uwaga,
krytyka jest wskazana.Jednak każdy ma swój styl
pisanie.Ja pisze tak, nie inaczej.
Pięknie i romantycznie opisujesz swoje
pragnie wielkiej miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
Violu, od krytykowania czego i kogokolwiek staram się
być jak najdalej, wszak nie ma ludzi nieomylnych.
Mam nadzieję, że nie obraziłam Ciebie merytoryczną
uwagą, dla dobra wiersza i autorki :)
nie miałam zamiaru narzucać swojego zdania,
nauczyła mnie polonistka zasad poprawnego pisania,
choć i mnie czasami się zdarza popełniać błędy
Leonie, każdy ma prawo mieć swoje zdanie
dla mnie archaiczne zaimki: twe, swe, me, są be
jeszcze raz z uśmiechem pozdrawiam
Bardzo pięknie wyraziłaś swoje pragnienie Violo. :)
Mala wskazówka na przyszłość – w wierszach nie używamy
zaimków osobowych „twe”, „me” itp.
Pozdrawiam serdecznie.
_wena_za Twoja krytykę też dziękuję :)
Dziękuję Leon :)
do weny właśnie dla tego ich należy używać bo
ubarwiają i ubogacają nasz język tworząc barwę
intymności sprawozdania sejmowe można pisać sztampą i
mnie to nie przeszkadza poezja choć sam nim nie jestem
wymaga plastyczności w przekazie gliny nie mamy więc
używajmy staropolszczyzny jak środka przekazu a
wstydzić się nie mamy czego pozdrawiam
Ładny wiersz przepełniony miłością, czytam go jako
subtelny erotyk. Przeszkadza mi jedynie nadmiar
archaicznych zaimków dzierżawczych, które dawno wyszły
z użytku: twe, twych, mego, swą, itp. w dodatku
pisanych dużą literą. Postaraj się ich unikać a
przyjemnością dla mnie będzie czytanie Twoich
kolejnych wierszy.
Ciepło pozdrawiam :)
Miłość potrzebuje spełnienia:)
Cóż bez niej byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam
Marek
miłość pragnie szeptów, dotyków, obietnic.
Dziękuję i również pozdrawiam Was cieplutko
Pragnienie wiecznej bliskości to nieodłączny atrybut
wzajemnej miłości... pozdrawiam i + na wiersz
zostawiam