Myśli o grzychu w casie postu

opowiadanie gwarowe

Myśli o grzechu w casie postu

Tak się mi widzi ze kozdy grzyśnik jest niemym, głuchym i ślepym…Cemu tak jest nie wiem.Grzech robi nos głuchymi, zatyko usy na głos rozsądku na upomnienia nasyk bliskik i przyjacieli a kie w dusy cosi nos strofuje i koze myśleć to wtej grzech robi nos głuchymi na głos sumienio…A przecie z kozdego ucynku cy tyz zaniechanio i nawet z kozdego słowa trza się wytłomacyć przed nasym Stworzycielem…Dzisiok zyjemy w takik casak kiedy to nowocesne pogaństwo róznymi sposobami zagłuso w nos wyrzuty sumienio co się nie roz w nos budzom…I jako się momy wrócic du domu Ojca kie nom podajom takie trucizny a przy tym taki holof ze ni ma jako pomyśleć nad tym nasym zyciem i nasymi namiętnościami z ftoryk biyda i bez tego syćkiego się wyzwolić…A przecie kiejsi w nasej dusy był pokój bozy i staralimy się przestrzegać przykozań bozyk. Jak fcemy się wrócić syny marnotrawne, to piyrse klęknijmy i popytojmy o pomoc; Boze otwórz serce moje i usy moje cobyk słysoł co mi fces pedzieć…Grzech robi tyz z nos ślepców i nie widzimy jak się w nasej dusy zagniezdzo grzysny jad trujący co pomalućku opanowuje nase myśli i serduska cucie a pote jesce zatruwo nom nasom wole…i tak wyj, stajemy się pomalućku niewolnikami nasyk namiętności cy jak fto woli grzechów i nie widzimy tego ze się pomalućku stocomy bo ni momy normalnej siyły widzenio bo jom zatruwo tyn grzysny jad.Trza nom jak nowarcej odzyskać wzrok coby się pozbyć fałeśnyk zasad w zyciu, abo inacej tej propagandy abo może reklamy zła. Pomyśmy o sądzie Bozym może nos inni bedom osądzać ze my ciemni i zacofani może nos bedom ośmiesać ale przecie to nie wiecność…Popytojmy Pon Jezusa co za nase te włośnie grzychy umar na krzyzu Panie dej cobyk przejrzoł i uwidzioł całe to zło ftorego nie widzem.Ale grzech robi z nos i głuchyk i ślepyk i niemyk i to syćko jest strasne, trza kwilecke pomyśleć jako się ratować…Coroz się mniej modlimy i ukwalujemy z Panem Bogiem to jest taki objaw tyj nasej niemocy cy tyz niemoty… i idziemy coroz warcej ku tyj śmierści duchowej, gębusi tyz nie otwieromy coby Pana Boga pytać o przebocenie i odpokutować za te syćkie grzychy.Niemoc postępuje i możemy zginąć marnie na wieki. Tak se myślem coby się ino uchycić tej Pon Jezusowej sukienki i popytać ratuj mnie przede mnom samym i otwórz mojom gębusie cobyk Ci wyznała moje winy…
Jak to dobrze ze telo momy wsyndyj zatkniętyk do ziemi krzyzy, co nom przybacujom na kozdej dródze i chodnicku i pyrci, wsędyj coby nase serce zawse było zwrócone do Krzyza z wdzięcnościom za tom ofiare i cierpienie za grzychy syćkik nos na ziemi…
Takie mi wyj myśli w tym okresie śtyrdziestodniowego postu do głowy przysły, to się s wami dzielem…Haj.

autor

skorusa

Napisany: 2018-03-17 Dodano: 2018-03-17 12:47:30

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie