na każdym kroku zwierzyna wzorem
prawie zamarzło całe jezioro
wierzby płaczące z zimna skulone
w małych przeręblach uścisk łabędzi
patrzą w swe oczy rozanielone
piękny to widok aż serce wzrusza
zawsze w miłości oboje trwają
to tylko ptaki wzór dla człowieka
w głodzie chorobie o siebie dbają
przecież to szczęście mieć ukochaną
latem czy zimą być z sobą wszędzie
dzieląc się szczęściem obowiązkami
przetrwajmy życie tak jak łabędzie
nie o szczegółach się rozpisuje
lecz jaka wrogość dzieli dziś ludzi
choć na zwierzynę mówimy dzika
w ich głowach człowiek litość rozbudzi
autor
wojtek W
Dodano: 2021-02-02 01:05:52
Ten wiersz przeczytano 1278 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Świetny i bardzo mądry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo mądry tekst wiersza i do tego dobrze napisany.
Serdecznie pozdrawiam.
Piękny wiersz.Łabędzie łączą się na zawsze.Pozdrawiam
serdecznie.
w pięknym wieszu piękny przekaz,
jesteśmy na najwyższym szczeblu w łańcuchu
nienawiści...i niewierności
serdecznie pozdrawiam Wojtku:)
Człowiek miał juz tyle czasu, żeby się pewnych spraw
od tego nauczyciela-przyrody nauczyc, ale marnie ta
nauka idzie. Super wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Prawda, ale budzi raczej przerażenie, bo tylko
człowiek zabija dla przyjemności. M
Tak warto podpatrywać przyrodę, wiele się można
nauczyć
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny przekaz Wojtku:)
⚘
Piękna i pouczająca refleksyjna lekcja płynie z
wiersza...
Pozdrawiam Wojtku cieplutko :)
Pouczający wiersz.
To prawda, pozdrawiam serdecznie, pozostając w
refleksji wiersza.
tak, łabędzie też słyną z wierności.
Parę rymów znalazłam... z przyjemnością czytam Twoje
wiersze, Wojtku :)
Bociany też. Obserwowałam rodzinę bocianią. Dobrze to
ująłeś w swoim pięknym pięknym wierszu. Pozdrawiam.
Tu dużo było o wilkach.
Różnie, nie tylko dobrze.
Łabędzie zawsze lecą w szyku V.
Są wierne, a jak zachowują się w stosunku do siebie,
swoich dzieci,
to można zaobserwować.
Powinniśmy się uczyć od nich.
Piękny i mądry wiersz. Bardzo.