Na ksantypę erekcjato

Co za szuja, sekutnica i ksantypa.
Jak cię dorwie, nie popuści ni na jotę.
W jej ramionach wszelka radość zaraz znika.
Pozbyć łatwo tej panienki się nie możesz.

Zanim pójdzie, wszystkie soki powypija
i energii cały pokład łatwo wyssie.
Wtuli w ciało oplatając, jak ta żmija.
Siódme poty powyciska, no a przy tym

trzeba nieźle kombinować. Nie przekonasz,
by odeszła. Argumentów już nie staje.
Ciągle mami i do łóżka wciąż zaciąga.
Ty nie pragniesz. Ciało coraz większym gratem.

Wciąż uczono, że z kobietą, to jak z kwiatem,
więc nierówna jest ta walka (tutaj wzdychasz).
Z zaskoczenia wziąłeś- klaps i dałeś radę.
Do widzenia, no nareszcie


























przeszła grypa.

autor

magda*

Napisany: 2014-09-22 Dodano: 2014-09-22 11:59:13

Ten wiersz przeczytano 1168 razy

Oddanych głosów: 33

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie