na wzgórzu
drewniana cerkiew
rozkrzyżowała sękate ramiona
pod okapem sople
niedokończonych suplikacji
z jękiem spadają na ziemię
w zaspach zagubiona droga
z utęsknieniem czeka
śladów ludzkich stóp
księżyc ukryty
pod pierzyną z chmur
mruczy zimową kołysankę
kocur leniwie
zerka na mysz
nie płoszy - na zewnątrz
siarczysty mróz
zmęczony gospodarz
dziękuje za miniony dzień
do kurnika skrada się lis
dwa anioły
siedzące na dachu swiątyni
skrzydłami otulają wieś
cichnie zamieć
autor
Donna
Dodano: 2016-12-14 23:28:19
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Malowany wiersz nie jednym piórem lecz dwoma, bo aż
dwóch na dachu usiadło...a to rzadkość, niech czuwają
i chronią...pozdrawiam serdecznie
Coś schowałaś, ale nie wysypię :)
Poczytałam rozdzielnie.
Jak zawsze, Danuś, jak...
Ładnie namalowany "krajobraz". Dołączam do
komentujących, którym wiersz się podoba:)
Miłego!
wiersz malowany piórem anioła .. aż mróz siarczysty
przestaje mrozić ..a grzeje .. ładnie ..
"cichnie zamieć" Miło :)
Pozdrawiam.
I w zimie może być ciepły klimat, gdy dookoła spokój i
pokój. Ładny obraz. Miłego dnia:)
Skojarzyło mi się z opuszczonymi cerkwiami na
Podkarpaciu. Ale wiersz nie o tym.
Serdeczności
ładny zimowy obrazek
Fajowy wiersz
Anioły nie dopuszczą do złego,
przecież pracują dla Świętego.
Anioły czuwają
Pozdrawiam serdecznie i miłego dnia życzę Danusiu
mroźna bosanowa, podoba mi się bardzo!
Opaczność czuwa...
pozdrawiam cieplutko Danusiu:)