Nadzieja

To już coś. Pomalutku będzie się kwiatuszek miłości
rozwijał. Pozdrawiam.

trochę pudru i po małej kosmetyce wiersz stał się
jeszcze ładniejszy...
pozdrawiam serdecznie :))

Uwierzyć w siebie. Od tego trzeba zacząć :)
Miłego popołudnia.

Witaj,
właśnie uświadomiłaś mi, że kobiecoś wyznaczona jest
m.in. chęcią sprzątania!
Jeśli nie był to sen to gratuluję i życzę aby ta
skromność dała się dalej podziwiać.
Serdecznie pozdrawiam.

Irisku w pierwszych dwóch wersach powtarza się -"się".

Np zacząć: "nie oczekując nikogo"

To było tak ad hoc!
Jeszcze trochę szlifu to bym dała ale cieszę się,
buziaczki:-))

Irisku& sorry "swój los" pozdrawiam:-)

Witaj Irisku&, gdyby wiersz był mój to
przeprowadziłabym niewielką roszadę w wersach:
"Nie spodziewając się nikogo
zajęłam się wiosennymi
porządkami w sercu
prgnęłam odmienić wój los
zaczęłam od malowania
obrazu w barwach nadziei
nasyconego namiętnością
i piękną przyjaźnią
nagle do drzwi zastukało
szczęście
w progu stanął On
szepcząc - jestem taki sobie
urzekł mnie skromnością
ciepłym słowem
i dodał otuchy

uwierzyłam w siebie...
Pozdrawiam Irisku, buziaczki:_)

Nie wiedziałam, że masz na imię Mariolka:):)

Taki sobie, czyli skromny i to jest bardzo ważne
Pozdrawiam:)

Witaj Mariolko - wiersz przeczytałam parę razy, ale
wciąż nie jestem pewna, ha, ha, czy to szczęście już
zapukało, czy jeszcze w sferze nadziei, czy nawet i
marzeń. Napisałaś, że szczęście zastukało - czyli czas
teraźniejszy. Nie będę już dociekać, bo jeszcze mogę
się do Kogoś upodobnić, ha, ha. Najważniejsze, żeby
się ziściło i tego Ci kochana z całego serca życzę.
Dziękuję pięknie za komentarze i dzisiejszego maila.
Pozdrawiam cieplutko:)

Dobrze, że ta nadzieja pobudza Twoją duszę i każe
optymistycznie patrzeć w przyszłość. Podoba mi się.
Pozdrawiam Cię serdecznie

Skromność docenić to sztuka cała...Irisku

A może zapuka do Twoich drzwi, skoro tak puęknie
pustej, z nadzieją o nadziei...pozdrawiam i mój plusik
tu zostawiam

optymistyczny wiersz :)