w niczyjej dłoni

Oślepiło mnie światło bijące z jej dłoni,
ona w niej trzyma cały mój cholerny świat,
który przestał być sceną rozgrywającej się tragedii,
stał się miejscem otoczonym kamiennym murem, a za nim Ona i ja.
Ona zawsze zakrzyczy mój strach, albo zabije go kuchennym nożem,
przy niej popełniam miliony błędów składniowych,
ale też potrafię być dobrym słuchaczem.

Kiedyś chodziliśmy dłoń w dłoń
teraz
otwarta brama
ja widzę Ją
Kuchenny nóż
zadany cios
tym razem jestem ofiarą
ale żyję
w niczyjej dłoni

autor

trampek

Napisany: 2005-02-01 Dodano: 2005-02-01 19:37:55

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie