Nie wiem
Nie wiem
czy to jest możliwe
dzikość serca pokonać
wyrzucić
wszystkie durne słowa
zostać już tylko
w twoich ramionach
wiatru nie gonić
słyszeć jedynie serca twego
bicie
tylko tą cudowną ciszę
która duszę wypełnia
miłością
czy to jest możliwe
żebyś mnie tak kochał
nad życie
żebym nie chciała
zmagać się z falami
nie topiła myśli w błękicie
żebym tylko w twoich oczach
widziała
to wszystko
czego nawet myśl moja
nazwać nie potrafi
żeby dzikie trawy
mnie nie pociągały
szum drzewa mi cicho nie
śpiewał
a ptaki pięknie latały
umiesz zatrzymać mnie w
biegu
okiełznać słońca promienie
które są moim chlebem
i deszcz obłaskawić grający
czystą tęsknotą płynący
powiedz
czy to jest możliwe
czy to możliwe
ja nie wiem.
Komentarze (23)
Chcieć znaczy móc, kochać znaczy żyć...
Kornatko kochana, wszystko jest możliwe, a wiersz Twój
jest przepiękny:) i zostań w jego ramionach...tekst
bardzo przypadł mi do gustu! Pozdrawiam i głaskanko
obowiązkowe he,he. Nie mogę sobie odmówić, wybaczysz?
Pewności nie mam, ale mam nadzieję, że to jest
możliwe. Warto spróbować, kolejny wiersz, piękny
wiersz, ja mam ograniczony zasób słów, ale powiem tak
- porywa, wciąga i chce się czytać i czytać...
pozdrawiam ciepło:))
Refleksyjny ciekawy wiersz. Milosc sercem malowana
wszystko moze.
Pozdrawiam cieplutko z daleka.
dociekliwa,miałaś rację,dziękuję poprawiłam:)
Ładny wiersz! Malutka moja uwaga- te powtarzające się
-tylko,troszkę rzuca się w oczy.Pozdrawiam!
nie wiem czy to możliwe, ale na pewno warto spróbować
:-)
Nie ma rzeczy niemożliwych... Bardzo ładny wiersz:)
Pozdrawiam!