nie znasz mnie

Nie mów mi że mnie znasz
skoro widzisz tylko maskę
którą obdarza mnie wschód słońca
którego promienie dają
uśmiech
którego ciepło daje
oczu blask

Nie oceniaj

po radości
którą daje pierwszy powiew wiatru
i szelest liści

po szczęściu
które daje poranna rosa
i słowika śpiew

Nie mów że mnie znasz
jeśli potrafisz dostrzec jedynie
pozory
stwarzane przez chytry umysł

lecz
spójż na mą twarz
gdy zachodzące słońce
odbiera uśmiech i oczu blask
gdy wieczorny wiatr i kołysanka świerszczy
odbierają radość i szczęście

właśnie wtedy
spójż w oczy me
które są zwierciadłem mej duszy
i uwierz mi
przerazisz sie
bo dostrzeżesz w nich
cały ból i cierpienie
smutek i żal
które daje mi ten
świat

autor

Tabi

Dodano: 2008-07-26 12:37:39

Ten wiersz przeczytano 1212 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie