NIEBO
Niebo,po Tobie wędrują chmurki,
Jak barany po pastwisku.
Pod Tobą-JA-i wpatruję się w Ciebie,
Jak w lustro.
Niebo,Ty odbijasz Swe cienie na Ziemii,
Niczym błękit pochylony,
A jednak wiszący nad nią.
W Twoim uścisku cała Ziemia,
A Ty w uścisku Ziemii.
Ty i Ziemia jesteście jak dwie
przyjaciółki.
Jedna pomaga drugiej,
Ta druga rozświetla każdy dzień.
Gdy słońce wschodzi i każdą noc,
Gdy zachodzi.
Patrząc w niebo widzę barany,
I świat ich po niebie przemierzany,
Stukotem srebrzystych kopyt.
Niebo,nie spadaj z góry.
Bo gdzieżby schowały się,
Twoje córy-białe,kłębiaste chmury.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.