**Niespełniona**
Nie dam rady uciec od życia,
poddać się, zrezygnować.
Trzymając w ręce żyletkę, z ukrycia
próbowałam przeciąć, by nie żałować.
Tego, co zrobiłam sobie i innym,
Tego, że jestem wrakiem człowieka.
Tego, że kocham to co nie powinnam,
Tego, że chce realizować marzenia.
Nie mam zamiaru czuć się za to winna,
Muszę - bo nie potrafie odejść.
Pare dni, by zadecydować,
Pare miesięcy, by się pożegnać.
Pare sekund, by odpłynąć,
W daleką podróż do krainy szczęśliwości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.