Obrazek

Wpisałem go nie wiem komu jako komentarz do wiersza, a dziś znalazłem brudnopis

Pod lasem domy luźno rozsypane,
Przy każdym domu ogród się zieleni,
Glicynie gęsto otuliły ganek,
W kącie pod płotem pryzma czarnej ziemi.

Ogród niewielki, lecz są w nim jabłonie,
Porzeczki, agrest, wiśnia, śliwa, grusza,
Czereśnia; stoją leżaki koło niej,
Hamak nad ziemią nisko się porusza.

Gdzieś z tyłu skromne rabatki z warzywem,
A z frontu kwiaty: irysy, clematis...
Grządki pielone, lecz dojrzysz pokrzywę
I perz podstępnie wtargnął między kwiaty.

Skarpa się mieni barw całą paletą,
Nie brak tu fiołków, konwalii białości...
Róże przysiadły dalej nad rezedą,
A róża kole, bo to kwiat miłości.

Pies śpi w ogrodzie, w słońcu się wygrzewa,
Czasami kłapnie na muchę zębami.
Lekki wiatr liście porusza na drzewach
Dziwne kontury rysując cieniami...

Wszystko to małe, wpisane w widnokrąg:
Rezeda, jabłoń, dom, pies i clematis...
Rękę wyciągniesz i już możesz dotknąć.

Drobiazg, a jednak żal ten drobiazg stracić.

autor

jastrz

Napisany: 2018-05-20 Dodano: 2018-05-20 03:00:56

Ten wiersz przeczytano 1020 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie