OBSZARY POZORÓW

żyją w martwocie, ich siłą jest niemoc
z ochotą na nic w pustkę wpatrzeni
rozgrzani, lecz zimni w swoim szaleństwie
zaledwie młodzi, starzy względem czasu
biedni bogacze, w próżnym letargu
chude grubasy, w dietetycznej poradni
w płaskich wypukłościach, skrywają iluzję
po prawdzie – fałszywi, w skrytości bezpieczni

tak dalecy, że aż bliscy w absurdzie
chaotycznie zorganizowani, gładkim dziwactwem
zawsze na lewo z prawem, błądzący bezkresami
chorzy na umyśle, więc zdrowo zarażeni
punktualnie się spóźniają, czasu lekkim tchem
szeptem wykrzykują, w milczeniu zawołania
otwartymi ograniczeniami, zamknięci we wnętrzu
to równi goście mający nierówno pod sufitem

Z góry dziękuję za czytelniczą ciekawość i wszelkie uwagi.

autor

sturecki

Napisany: 2024-02-07 Dodano: 2024-02-07 04:49:02

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie