OCEAN CIERPIENIA
Niezliczone świata łzy
cierpienia oceany
lękiem naznaczone dni
wśród istnień schorowanych
zatrzymany w kadrze czas
i krzyk co litość budzi
znane niejednemu z nas
to życie zwykłych ludzi
Niezliczone świata łzy
cierpienia oceany
lękiem naznaczone dni
wśród istnień schorowanych
zatrzymany w kadrze czas
i krzyk co litość budzi
znane niejednemu z nas
to życie zwykłych ludzi
Komentarze (31)
Jeśli autorka taki ma pogląd na życie, to jakim cudem
dożyła jeszcze do tej chwili...?
Smutno, bo prawdziwie!
Smutna refleksja, ZOLE...
Smutna i poruszająca refleksja. Pozdrawiam bardzo
serdecznie
Cierpienie, które ponoc uszlachetnia, jak i łzy są
wpisane w życie - smutna, choc prawdziwa refleksja.
Dobrego dnia, pozdrawiam !
cała prawda o życiu, pozdrawiam
Wiem.cos o bolu oj wiem pozdrawiam
Był zwykły dzień,dusza pragnęła życia, coś stało się
poza pragnieniem,poza jestestwem,dłoń opadła, nie
podniesie się więcej.
Martwa dłoń w niej była tkliwość, delikatność
chłopięca,
prawie dziecka,los okrutny =choroba zdradziecka.
Smutno nam w środ małego grona poetów,sobie wzajem
znanych,matkę chłopca po prostu kochamy.
Smutne wiadomość przychodzą szpadą obosieczną
Bolesław
Czasem życieprzynosi cierpienia,
jest pełne bólu i rozgoryczena.
Pozdrawiam.
Proszę bardzo. Należny Ci punkt otrzymałaś. Za korektę
wiersza oczywiście. Polecam się na przyszłość:))
Jurek
Smutna refleksja.
Miłego, ZOLE :)
Ładna, choć smutna refleksja.
Pozdrawiam:)
Codzienne życie zwykłych ludzi. Pozdrawiam Jolu
Dziękuję ślicznie Jurku :))
Znane niejednemu z nas. Popraw proszę.
Jurek