Oddech Wszechświata

Bomiś, dzięki za sugestię, ale zdecyduj się, zmieniać
tytuł czy nie, bo twoje słowo to dla mnie świętość, a
ty jak ten skrzypek na dachu:"ale z drugiej strony..."
:)))))

(OLU), a kuku, BJ, Czatinko, pozdrawiam serdecznie:))

Ładnie . Skłania do myślenia. Pozdrawiam ciepło

Wielka Niedźwiedzico
Zaiste że tak w rzeczy samej to najprawdziwsza prawda
Oto człowiek biorca i dawca - budowniczy i niszczyciel

A zatem po co cokolwiek budować skoro za chwilę
W ruiny wszystko zamienić...
Ogromny temat i wielka refleksja nad którą
Nikt inny jak tylko człowiek powinien się zastanowić
Smutne ale jakże prawdziwe - szkoda wieka...
Pozdrawiam Cię serdecznie życząc spokojnego popołudnia

Piękny refleksyjny "motyl".Życie w dzisiejszym świecie
"płytkim i krótkim oddechem", a często bywa
"bezdechem".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

Ja chyba nie zasługuję na to by być oddechem
Wszechświata.

Jedni budują drudzy rujnują tak było od zarania
dziejów niestety
Pozdrawiam

i mnie podobne myśli nachodzą jakże często; ten
wielki, mały człowiek, do czego on zdolny był, jest i
będzie.


'maleńki oddech Wszechświata-człowiek.'-oryginalne,
bardzo refleksyjne.
WN- dziękuję za czytanie moich u-tworków -za czas i
refleksje, uwagi- chyba będę musiała znaleźć czas na
Wasze/Twoje sugestie, dopracować co się da i
potrafi...

To prawdziwy ..oddech:)

homo sapiens..najdziwniejsza i najbardziej
skomplikowana istota na ziemi..pozdrawiam..

bardzo udane mini

Wiele sprzeczności w człowieku drzemie.Takie to dziwne
czlowiecze plemię.

fantastyka przestrzeń i człowiek
pozdrawiam

Krótko, ale wszystko o ludziach mówi :)

no własnie, nie o każdym można powiedzieć- "Człowiek,
to brzmi dumnie"...