Ojczyzna

Na stulecie Bitwy Warszawskiej

co ty masz w sobie takiego kochana

że gdy skazano cię na zapomnienie

do niebios modły słali na kolanach

prosząc opatrzność o rychłe wskrzeszenie



co ty masz w sobie takiego najdroższa

że knut oprawcy miłości nie kruszył

żadna ofiara nie była zbyt wzniosła

by koić smutek udręczonej duszy



co ty masz w sobie takiego o miła

że gdy skądinąd przywiało złe duchy

łąki czerwonym szalem oszroniłaś

przy huku armat w jądrze zawieruchy



co ty masz w sobie takiego o luba

że dla tak wielu jesteś pięknym śnieniem

oddać ci życie to gloria i chluba

czym tak urzekasz ja naprawdę nie wiem



co ty masz w sobie takiego o piękna

choć bez różnicy odmierzasz na szali

tym co zdradzili ciebie za garść srebra

i tym co wszystko dla ciebie oddali



25.01.2020, g. 17.25

autor

Bogumił1

Napisany: 2020-01-25 Dodano: 2020-01-25 19:32:32

Ten wiersz przeczytano 1354 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie