ostatnie pożegnanie
pamięci tych, co ostatnio odeszli...
Jeśli odejdę bezpowrotnie,
dokąd iść teraz nie możecie,
wierzę,że zachowacie mnie wśród
wspomnień,
do zobaczenia w innym świecie.
Kiedy się zwrócę w kierunku Styksu,
zamiast obola dla przewoźnika,
zmów proszę raz lub dwa zdrowaśkę,
niech towarzyszy mi modlitwa.
Parki czekają już z nożycami,
gotowe przeciąć wątłe struny,
pamiętaj - będę zawsze z Wami,
odegnaj szybko z serca smutek.
Komentarze (30)
w miarę upływu czasu miejsca wokół nas jakby
więcej,lecz w sercu smutku przybywa ,nietuzinkowy
wiersz
Ciekawie.
Czekam na kolejny wiersz :) Pozdrawiam :)
Ładnie, refleksyjnie.
Pozdrawiam:))
Pięknie i wzruszająco.
Pozdrawiam
Pamięć pozostaje, i bardzo dobrze:)
Pozdrawiam-:)
smutny,ale daje do myślenia...miłej nocy...
Zmuszasz do refleksji i slusznie.
nietuzinkowy - ładnie refleksyjnie ...kiedyś
przyjdzie ten czas a teraz cieszmy się każdym dniem:-)
Mam tylko nadzieję, ze to w wierszu gdzieś odchodzisz,
ale nie w prawdziwym świecie, bo wiersz świetny i
proszę o więcej takich :D Pozdrawiam i plusik
zostawiam :)
Witam Cie po przerwie dlugiej, Akaheroja, bardzo
serdecznie.:)
Ciekawy wiersz, o tresci , pozegnania, takiego na
zawsze.
,Mam nadzieje, ze to nie Ty , sie zegnasz?
Dobra refleksyjna puenta.
Pozdrawiam cieplo i wszystkiego dobrego dla Ciebie.:)
Miło Cię poznać Akaheroja ! Ładnie z
przesłaniem.Pozdrawiam
Tytuł przydałby się msz jakiś inny.
ale to moje widzimiesię:))
Podoba mi się, zwyczajnie, bez dziwactw.
Tylko az się prosi, aby wyrównac do 9 zgłosek
wszystkie wersy.
Ten wers z przewoźnikiem nadal 10 zgłosek. Nie mam
koncepcji:))
Jeśli odejdę bezpowrotnie,
dokąd iść teraz nie możecie -
wierzę - wśród wspomnień zachowacie.
Do zobaczenia w innym świecie.
W kierunku Styksu gdy się zwrócę,
zamiast obola dla przewoźnika,
zmów proszę raz lub dwa zdrowaśkę.
Niech towarzyszy mi modlitwa.
Parki czekają z nożycami,
gotowe przeciąć wątłe struny.
Pamiętaj - będę zawsze z Wami,
odegnaj szybko z serca smutek.
Oryginalny wiersz z nawiązaniem do malarstwa Alfreda
Agache'a:)