Otulony

Otulony przez płaszcz nadziei
Przemierzam po Ścieżkach wspomnień
I walczę z moimi myślami
Które zostały odbite
Twoimi małymi stópkami

Otulony przez płaszcz głupoty
Przemierzam przez góry wspomnień
I każde potkniecie wspinaczki
To ból w okolicach klatki

Otulony przez płaszcz miłości
Przenikam przez piękne niebiosa
I mijam góry i ścieżki
A wiatr przynosi mi łezki
Bym smaku ich nie zapomniał
Gdy oczy przeniknie błękit

Otulony przez Twoje Ręce
Przenikam przez wszystko na świecie
Bo z chemii czerpie energię
Którą za sobą niesiesz

Otulony przez kolor zielony
Przenikam przez Twoje oczy
I patrzę na nie z nadzieją
Że szansą otulisz mą duszę.

autor

Samelek

Dodano: 2006-10-26 15:56:15

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie