Polskie pióro
Teksty polskie poprawnie,
z regułą ortografii
pisać, choćby się starał,
oj, mało kto potrafi.
Podróżnicy potwierdzą,
każdy chętnie to przyzna,
od języka polskiego
już łatwiejsza chińszczyzna,
bo nasz język szeleści,
chrzęści, brzęczy i zgrzyta.
Jest, jak niesie wieść gminna,
najtrudniejszy i kwita.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2014-10-31 22:16:04
Ten wiersz przeczytano 1056 razy
Oddanych głosów: 39
Rodzaj Rymowany
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Tak mowia:)
Pozdrawiam, Dorotko:)
oj tak cała prawda wyłożona..pozdrawiam
Lekki, bardzo fajny i potrzebny tekst - z
przyjemnością przeczytałam.
Pozdrawiam ciepło
Bardzo fajnie napisałaś i poprawiłaś mi tym tekstem
troszeczkę humor. Pozdrawiam WN
tak jest...łatwy nie jest, ale nasz; pozdrawiam
Oj, masz rację. Do łatwych nie należy.
Pozdrawiam
Może i trudny, ale to nasz. Pozdrawiam.
I to prawda.Bardzo fajny wiesz.Pozdrawiam serdecznie
bez szeleszczenia:)
to jest piękny, szeleszczący wiersz naszego kolegi
Yellowa co potwierdza, ze język nasz piękny jest
Dnia i mnie mało a kocham cię jeszcze,
tak jak nikt nigdy nie kochał cię jeszcze.
Jesień już ścieżki czerwieni złowieszcze,
kto zimą będzie tak kochał cię jeszcze?
Trwoży krok śmierci w listowia szeleście
- ach, znaj nim ścichnie, że kocham cię jeszcze!
Coraz mroźniejsze podnosi noc deszcze
i coraz ciszej, lecz kocham cię jeszcze,
szepczę do końca, byś wspomniała jeszcze
mnie - marę wśród mar co woła cię. Jeszcze.
Swoją barwę za to ma. Szczebiotania i szeptania,
szeleszczenia i świstania. Szczękościsku, tylko Polak
potrafi, ścisnąć zęby i powiedzieć słowa te. :):)
Bardzo ciekawie. Udany wiersz :)
Pozdrawiam
Oj nie taki znowu ciężki jest ten język,
tylko zawsze on wymaga smarowania,
po pół litrze mowa płynniej nam wychodzi,
tylko coś na nogi bardzo szkodzi.
Pozdrawiam serdecznie
no tak masz rację brzęczy i tańczy z szablami a czasem
zabrzmi w trzcinie Pozdrawiam serdecznie
Dorotko:)dziękuję za wizytę u mnie
a ja mówię sprzeciw takiej piosence,
nasz język najłatwiejszy i daję w podzięce
naszym przodkom za jego dźwięk i szyk,
jesteście wspaniali, żeście tak go pięknie
dopracowali.
Nie każdy język ma 'ą', 'ę'
a nasz - zawsze kiedy chcę
mogę ączyć, ęczyć = męczyć, jęczeć
i tym się właśnie wyróżniamy,
że już nie gęgami, bo swój język mamy.
Bardzo udany wiersz pozdrawiam