Polsko!

8 czerwca to ważna data. W tym dniu w roku 1997 Jan Paweł II kanonizował w Krakowie królową Jadwigę. Jadwiga poprzez małżeństwo (nie z miłości) z Jagiełłą skierowała zainteresowanie polityki polskiej na wschód i dała Polsce aktualną do dziś misję: Zadaniem naszego kraju jest szerzenie wolności na wschodzie Europy i powstrzymywanie antywolnościowych wschodnich despotii. Niestety dzisiaj Polska nie chce pamiętać o swej misji.




Polsko moja wielokroć przeklęta,
Którą kocham i którą lżę w złości
Powiedz czemu nie możesz pamiętać
O swej misji, nakazie wielkości?

Wciąż – jak dziwka – dajesz się na tacy,
By kanaliom spełniać ich sen złoty,
Bo tu wielcy są tylko łajdacy,
Bo tu zacne jedynie miernoty.

Masz być wielka i musisz być święta,
Albo... nie masz już prawa do bytu.
Tak! Piłsudski tę prawdę pamiętał,
Chociaż miał on coś w sobie z bandyty.

Widzę Ciebie, jaką byś być mogła,
Lecz sens światu przywrócić się wstydzisz,
Bo Ty jesteś małostkowa, podła,
Swej wielkości nie chcesz, czy nie widzisz.

Próżno uschłym w Rzym sięgasz korzeniem,
Twoją misję już dawno cień kryje.
Co zostało? Kukiełki na scenie,
Podgryzanie się paru partyjek...

Gdzie jest Bóg? Chciałbym w twarz rzucić Panu,
Który wcale nielepszy od biesów:
- Czemuś zabrał nam wielkich hetmanów,
A dał w zamian maleńkich prezesów?

Lecz Bóg milczy. Widocznie się wstydzi
Wyjść z kościołów i stanąć przede mną.
Zatem dalej muszę nienawidzić,
Kochać Ciebie miłością daremną;

Zatem dalej iść wyżej i wyżej
I nieść Ciebie – to przeklęte brzemię,
Co na szczycie okaże się krzyżem,
Albo może Syzyfa kamieniem...

autor

jastrz

Napisany: 2020-06-07 Dodano: 2020-06-08 00:52:55

Ten wiersz przeczytano 1892 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie