Ponadczasowe rady babci

Fakt ponadczasowe, ale msz nieco przegadane. Gdyby
wiersz należał do mnie, spróbowałabym pozbyć się
zbędnych słów. Np tak

"Ważne, by będąc człowiekiem,
niekoniecznie idealnym,
zachowywać się jak należy.

Odróżniając dobro od zła,
czynić tak, by nie mieć wyrzutów sumienia.
W oczy spojrzeć każdemu bez zarumienienia.

Dewizą niech będzie
"Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe"
Zapewniam - szczęśliwe będą chwile.

Korzystaj z bagażu doświadczeń,
by nadzieję odróżniać od złudzeń.


Nawet gdy droga życia jest wyboista,
nie szukaj bocznych ścieżek.


Kochaj, a będziesz kochany.
Szanuj ludzi, a będziesz szanowany.
Zawsze świeć własnym blaskiem,
a nie odbitym światłem."

Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi tę czytelniczą
sugestię.
Miłego dnia:)

waro być drogowskazem dla innych, nawet jeśli
lekceważą znaki.

To prawda, nikt idealny nie jest.
Człowiekiem być- tyle i aż

dzisaj te słowa to balsam na moje serce... piękny
wiersz
pozdrawiam serdecznie