Portrecista

mnie się podoba Twoje malowanie piórem...

a podejście do /naprawiania/ swojej i innych
twórczości pamiętam identyczne - u Pafcego:)

Portret fantasy budujesz dnia każdego,
dlaczego?

Druga uwaga - nasunęła mi się po przeczytaniu paru
komentarzy i odpowiedzi autora na nie.
Jeśli autor nie ma w zwyczaju uwzględniać uwag
czytelników, to po co wstawia tu wiersze? Portale są
po to, by ludzie mogli wymieniać swoje uwagi, dzielić
się zdobytą wiedzą, a przez to doskonalić swe
umiejętności właśnie poprzez uwzględnianie tego, co
ktoś sugeruje.

Pisanie bez uwzględniania podpowiedzi = pisaniem w
zamkniętych ramach .

Mój Szanowny Galeonie!
Chyba piekło mnie pochłonie -
niemłodego już jełopa,
że innego kocha chłopa!
Lubię... pędzel Twój! Bez granic!
A strażNIKTa mam ja za nic.
Uwag tegoż widzę obraz
i napiszę Ci to od raz:
"Ku mądremu od półgłówka
płynie myśl. To jest... średniówka!"
:)

:Re filutek

:))) Nie szkodzi pozdrawiam. Pana reakcja świadczyła o
tym, że wiersz był na tyle dobry, że chciał go Pan
poprawiać zgodnie ze swoja stylistyka i smakiem.


Rozumiem to i dziękuję za uwagę.

Dziękuję za wyjaśnienie, to był mój pierwszy i ostatni
raz, obiecuję!

Re: filutek

Z całym szacunkiem, Drogi Panie, nie zaakceptuję z
kilku powodów. Po pierwsze droga mi jest koncepcja
mojego wiersza. :) Dziwne, ale tak mam. Uważam, że
jest formą skończoną i jako taka jest moja. Gdybym
zgodził się na poprawki byłby to już wiersz niczyj,
ani Pański, ani mój.

Mogę co najwyżej podarować Panu mój wiersz, ale
obawiam się, że go Pan nie przyjmie z powodu ilości
sylab innej niż kreśli Pańskie wyobrażenie.

Namawiam do tego, aby nie trzymał się Pan ściśle
ilości sylab, a zwyczajnie czytał zgodnie z jego
melodią i rytmiką, a przede wszystkim ukrytym celem.
Trochę jak zawodowy deklamator. Ideę wiersza
wyjaśniłem Panu Stażowi w wypowiedzi formie listu.

Po drugie, sam nie stosuję poprawiania wierszy u
innych i nie uznaję za właściwe, jak ktoś robi to w
moich. :) Bez urazy
Też tak mam. Wierszy, które mi się nie podobają, lub
nie trafiają do mnie zwykłem nie komentować.

Wiersz każdy zamieszczam po jego wielokrotnym
czytaniu. Deklamacji. Dlatego wiem, że jak
zamieściłem, to jest on dobry.
To oczywiscie wrażenie subiektywne.

Niezależnie od powyższego, miło mi, z powodu Pańskich
odwiedzin.
:))

Pozdrawiam.

Wiersz płynnie się czyta, ale ostatni wers, zamiast
dziewięciu sylab, ma ich dziesięć.
"gdy byłoby" też mi nie pasuje, bo psuje urodę
wiersza.
A może zaakceptujesz takie zakończenie
"a pewnie już się nie przydarzy"
Bo w życiu, nigdy nic nie jest "na pewno" i wszystko
może się zdarzyć.
Ale to tylko sugestia, zrobisz jak zechcesz.

Re: Roma

A zatem ukłony, Romo :)

wybaczam :-)skoro przypłynąłeś z innej epoki:-))

Tak. Choć biologicznie mam 35 lat, to przypłynąłem z
innej epoki, w której szacunek białogłowom okazywano
poprzez formę. Proszę zatem wybaczyć. Postaram się
zmienić swe przyzwyczajenia na bardziej bezposrednie.
:)

I dobrze czynisz poeto...że zawierzasz kobiecemu sercu
i umysłowi/ale proszę nie nazywaj mnie szanowna
pani/...Roma mam na imię:-))

rozmarzony, piękny wiersz,,,pozdrawiam

Re: Roma

Dziękuję za ocenę Szanowna Pani.
W tej materii całkowicie zawierzam kobiecemu sercu i
umysłowi.

Jest prawdziwy, znakomity liryczny wiersz, bez
zarzutu. Pozdrawiam serdecznie autora:-)

Re: Szanowny Pan Staż

Drogi Panie!

Jakże jestem wdzięczny za Pana uwagi. Jak Pan zauważył
jestem jedynie prostym kapitanem na Galeonie, stąd
takie terminy jak średniówka mogłyby być mi obce, choć
nie są. Dobra szkoła wojskowa.
Niezależnie od tego pragnę wyrazić moją wdzięczność za
troskę o formę. Jest tym bardziej istotna, że (jak Pan
pewnie spostrzegł) dotyczy Miłości do osoby tak
pięknej, że nie sposób dokończyć epopei obrazu
odzwierciedlającego jej piękno. Miałem nadzieję, że
wiersz skoncentruje czytającego na przekazie
poetyckim, a pewne niedociągnięcia formalne skłonią go
doprzemilczenia (przez delikatność) odczuć względem
Miłości - co jako dżentelmen z pewnością Pan rozumie.

Niezależnie od tego spieszę donieść, że nie widzę
powodu dla omawiania średniówki, albowiem - w tym
przypadku- absolutnie nie wpływa ona na zachowanie
rytmiki wiersza. Wręcz przeciwnie.

Jednocześnie zabieg, który określił był Pan, jako
zagmatwany miał swoje poetyckie uzasadnienie. Już
wyjaśniam

Miłośc to uczucie wektorowe X --Y
czasami tez Y---X. Wydawałoby się to proste. Jak
przeanalizujemy uczucia z perspektywy okaże się, że
jest to relacja zagmatwana, jak próba wytłumaczenia
sobie przez podmiot liryczny swoich uczuć i sytuacji,
których nie pojmuje i jest zagubiony. Zagubienie jest
tu kluczowym pojęciem dla Peela (jak w tych stronach
się mówi).


Pozdrawiam Pana Serdecznie.

Kapitan HMS "Galeon"

Leon de Galeon.