Powrót do życia Sonet

Spróbowałem wieczorem na starej gitarze,
uderzać w zakurzone, zaśniedziałe struny.
Zakręcić się raz jeszcze w kole swej Fortuny,
i w tańcu zawirować z nędznym losem w parze.

Żałoba zapadnięta w serca chorych ścianach,
z pamięci pościerała twą twarz i marzenia.
I choć z klęczek powstałem, straciłem złudzenia,
wymadlam się do ciebie na zdartych kolanach.

Przecież musi się skończyć rozpacz i cierpienie,
kiedy się ze snu zbudzi Bóg i wszyscy święci.
Może wreszcie nadzieja da mi ukojenie-

i na twarzy ze szczęścia łezka się zakręci.
Przemija wszak tęsknota i blednie wspomnienie
a ja blask twoich oczu noszę wciąż w pamięci...

autor

Socha

Napisany: 2016-07-05 Dodano: 2017-07-05 10:44:02

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Sonet Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie