Pozbierać mi sie trudno
W chaosie rzeczywistości
Kładziemy maską na twarzy.
Skargi, łzy, rezerwacja na potem
Chowamy się za uśmiechem tak łatwo
To krzyk duszy, jest postrzegane jako
przyjemność
Nie wysychają rojone łzy pod maską
Cały "świat teatru", gra, ciesząc się
zwodzona polityka małych i dramatyczne losy
ludzi.
Gdzie jest rzeczywistość, gdzie sen nie
możemy zrozumieć,
Z otchłani, los rzuca nas w wir
Tam tylko machamy rękoma, szukając drzwi
Gdy otworzy się oczy, torturowane
wątpliwości!
Odkryj, co wtedy? Czy nie byłoby to
bolesne?
Nie można okłamywać siebie i szuka
pocieszenia
W miłości, poezji, pracy i wina.
Do ciebie idąc nie ubieram maski, gdyż jej
nie posiadam
I posiadać nie chcę, ale wiele razy nie
potrafię się odnaleźć
czując zagubienie w chaosie
rzeczywistości
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Gdy po prawie każdym powrocie jazdy
samochodem wjeżdżam do swego garażu i
zamknę jego bramę, jestem w innym świecie,
w świecie samotnej ciszy poza światem
rzeczywistym
slonzok
Komentarze (3)
Rzeczywistość bywa trudna
Miłego Bolesławie:)
Samotnie, mimo, że garażem może być to ważne ze jest
Masz rację- często ukrywamy złość, rozgoryczenie, a
nawet nienawiść pod maską uśmiechu i życzliwości.